Tijdens een cliëntenonderzoek kan je als CDD Analist met FATCA/CRS wetgeving en rapporteringsregelingen te maken krijgen.
Zowel FATCA als CRS helpen op internationaal niveau belastingontduiking te voorkomen, maar wat zijn beide vormen van wetgeving precies?
In dit artikel duiken we in de wereld van FATCA/CRS. We bespreken wat het is, hoe het zelfcertificeringsproces werkt en hoe je het als analist tegen kan komen.
Wat zijn FATCA en CRS?
FATCA en CRS zijn vormen van wetgeving die normen stellen voor het melden van bepaalde (financiële) informatie. Deze informatie moet helpen om internationale belastingontduiking te bemoeilijken en voorkomen. Financiële instellingen in participerende landen zijn verplicht om een juiste FATCA en CRS status van hun klanten vast te leggen.
Wanneer er sprake is van een rapporteerbare status, wordt bepaalde informatie vanuit de financiële instelling met de belastingdienst gedeeld. De belastingdienst deelt dit vervolgens met de belastingdienst van het relevante land.
FATCA en CRS zijn twee aparte belasting-gerelateerde rapporteringsregelingen. We staan hieronder stil bij zowel FATCA als CRS en schetsen een beeld van hoe het in zijn werk gaat.
Wat is FATCA?
FATCA staat voor ‘Foreign Account Tax Compliance Act’ en verplicht Amerikaanse personen of entiteiten (beiden aangeduid als ‘US-persons’) om al hun financiële accounts jaarlijks bij de Amerikaanse belastingdienst (de IRS) op te geven.
Het is bedoeld om te voorkomen dat Amerikaanse natuurlijke personen of organisaties die activiteiten en/of inkomen in het buitenland hebben belasting in de Verenigde Staten kunnen ontduiken. Alle ‘assets‘ die in het buitenland gehouden worden,0 tellen zo dus mee voor het belastbaar vermogen in de V.S.
Niet alleen de natuurlijke personen of organisaties zelf hebben een meldplicht t.a.v. FATCA, maar ook ‘Foreign Financial Institutions’. Deze ‘FFI’s’ zijn financiële instellingen in landen die aan FATCA meewerken.
FFI’s zijn verplicht om de financiële accounts van US-persons te melden. Ditzelfde geldt voor ‘Non-Financial Foreign Entities’ of ‘NFFE’s’ die te maken hebben met US persons.
Het melden van accounts van US-persons voor FATCA vindt plaats door het melden van het ‘Tax Identification Number’ van de US-person. Daarnaast worden ook de accounts en de balans van de accounts ieder belastingjaar gemeld aan de IRS.
FATCA is een meldplicht die slechts één kant op gaat; deze loopt van de meldingsplichtige US-person naar de IRS (vaak via tussenkomst van een plaatselijke belastingdienst). Er wordt vanuit de IRS geen informatie uitgewisseld naar de meewerkende landen in het kader van FATCA.
In landen die meewerken aan FATCA is de meldplicht ook in plaatselijke wetgeving vastgelegd. Het niet naleven kan repercussies tot gevolg hebben. Hierbij kun je denken aan boetes of uitgesloten worden (van delen) van de Amerikaanse handel.
Wat is CRS?
CRS staat voor ‘Common Reporting Standard’ en is net als FATCA bedoeld om internationale belastingontduiking te voorkomen. CRS is een (wederzijdse) afspraak tussen meewerkende landen om belastingplichtige personen aan elkaar te melden.
Meer dan 100 landen hebben via de CRS afspraken gemaakt over het automatisch uitwisselen van financiële informatie van natuurlijke personen en organisaties welke onder CRS vallen.
Informatie over een persoon of organisatie wordt onder CRS uitgewisseld wanneer er sprake is van bepaalde internationale betrekkingen. Bijvoorbeeld bij een ander vestigingsland dan het land van inschrijving of het aanhouden van één of meer adressen in het buitenland.
De uitwisseling van informatie gaat bij de CRS twee kanten op; meewerkende landen wisselen informatie uit. Dus de belastingdienst van één meewerkend land levert informatie aan de belastingdienst van het andere land en vice versa.
Ook de meldplicht wat betreft CRS is in plaatselijke wetgeving opgenomen. Het niet naleven van deze wetgeving kan net als bij FATCA leiden tot sancties zoals boetes.
Werken met FATCA en CRS wetgeving? Bekijk onze CDD vacatures!Zelf-certificering van de FATCA/CRS status
De uitwisseling van informatie door financiële instellingen in het kader van FATCA en CRS vindt plaats op basis van de FATCA en CRS status van een klant. Deze status kan rapporteerbaar of niet-rapporteerbaar zijn.
De FATCA en CRS statussen worden bij financiële instellingen vastgelegd in het klantdossier. De statussen worden geselecteerd op basis van een zelf-certificering van de correcte status door de klant, maar wat houdt deze zelf-certificering precies in en hoe werkt het in de praktijk?
De zelfcertificering voor FATCA en CRS wordt door de klant ingevuld op een formulier. Wanneer er een nieuw account geopend wordt bij een financiële instelling, moet dit formulier door de klant ingevuld worden om de juiste status te bepalen.
Op het FATCA/CRS formulier wordt meestal een toelichting gegeven op de verschillende statussen die geselecteerd kunnen worden. Voor zowel FATCA als CRS moet een status geselecteerd worden. Daarnaast moet ook een correct ‘Tax Identification Number’ of ‘TIN’ ingevuld worden.
Wanneer een zelf-certificeringsformulier ingevuld is, wordt door een medewerker nagekeken of de ingevulde status plausibel is. Dat wil zeggen; er wordt gekeken of de gekozen status in lijn is met de andere informatie die over de klant verzameld is tijdens een review.
FATCA en CRS statussen blijven in principe oneindig geldig. Wel kan het zo zijn dat er tijdens bijvoorbeeld een cliëntenonderzoek indicaties gevonden worden dat een status niet langer in lijn is met het klantbeeld. In dit geval moet opnieuw een zelf-certificering plaatsvinden.
In de meeste gevallen is het de verantwoordelijkheid van de klant om de informatie actueel te houden of te verschaffen op aanvraag van een financiële instelling. Op die manier kan voorkomen worden dat er een onjuiste FATCA of CRS status in het dossier is opgenomen.
Omgaan met FATCA en CRS als analist
Als KYC/CDD medewerker van een financiële instelling kun je met FATCA en CRS te maken krijgen. Het is dan belangrijk om je van een aantal dingen bewust te zijn. Door op een juiste manier met de klant om te gaan, voorkom je dat je (onbewust) de wet overtreed.
Het is als analist of medewerker van een financiële instelling niet toegestaan om een klant te adviseren over de ‘correcte’ FATCA of CRS status. Dit wordt gezien als belastingadvies, wat alleen door gecertificeerde belastingadviseurs uitgegeven mag worden.
Wanneer een klant moeite heeft met het invullen van een FATCA/CRS formulier, kun je hen het beste doorverwijzen naar hun belastingadviseur. Daarnaast kan het soms ook helpen om te wijzen op specifieke informatie die in het zelf-certificeringsformulier is opgenomen.
In de praktijk kan het ook voorkomen dat je erachter komt dat een status niet (langer) in lijn is met het klantbeeld of op een andere manier verkeerd doorgegeven is. Dit kan bijvoorbeeld voorkomen wanneer de FATCA status en de CRS status elkaar tegen spreken.
In dit geval is het belangrijk om terug naar een klant te gaan en een meer plausibele status te krijgen. Je kunt de klant hierin niet adviseren, ook al is het duidelijk wat de ‘juiste’ status zou moeten zijn. Ook in deze situatie geldt dat het aan te raden is om de klant naar diens belastingadviseur door te verwijzen.
Soms is het wel mogelijk om in een mail naar de klant aan te geven dat er een ‘mismatch’ tussen de FATCA en CRS statussen is. Dit is immers geen positief advies, maar een vaststelling van een fout.
Het is ook in deze situatie belangrijk dat er geen suggesties voor statussen gedaan worden. Bij twijfel over of de formulering van een mail naar de klant mogelijk als belastingadvies gezien zou kunnen worden, is het aan te raden om bij een compliance officer binnen de financiële instelling aan te kloppen voor advies.
CDD professionals bij Etage
Etage 0 is een detacheringsbureau gespecialiseerd in CDD. Onze professionals werken op (tijdelijke) opdrachtbasis bij gerenommeerde opdrachtgevers zoals ABN Amro, ING, Bank Mendes Gans, Robeco en meer. Bekijk onze CDD vacatures of neem contact op om de mogelijkheden voor jouw organisatie te bespreken.
