Het ontwikkelen van een gedegen Anti Money Laundering (AML) beleid op basis van relevante AML-wetgeving is van cruciaal belang voor financiële instellingen.
Deze wetgeving is opgesteld ter voorkoming van het witwassen van geld en de financiering van terrorisme, maar welke AML-wetgeving is precies van belang?
In dit artikel gaan we verder in op deze vraag. We bespreken eerst wat een AML-beleid inhoudt en daarna behandelen we de relevante wetten binnen AML.
Wat is een AML-beleid?
Financiële instelling zijn verplicht om een AML-beleid te implementeren op basis van (inter)nationale wetgeving. Het is van belang om dit beleid op orde te hebben om te voorkomen dat de instelling wordt gebruikt voor witwassen en/of terrorismefinanciering.
In het AML-beleid zijn actiepunten opgenomen om grondige risicobeoordelingen van klanten te kunnen maken. Met behulp van deze beoordelingen is een instelling in staat om de vereiste maatregelen te treffen om financiële criminaliteit (FEC) te voorkomen. De verplichtingen waar financiële instellingen aan moeten voldoen zijn opgenomen in AML-wetgeving.
Welke AML-wetgeving is relevant?
De AML-wetgeving in Nederland is gebaseerd op Europese Anti-witwasrichtlijnen (AMLD: Anti Money Laundering Directives) en aanbevelingen vanuit de Financial Action Task Force (FATF). De Financial Action Task Force (FATF) is een intergouvermentele organisatie en houdt zich bezig met het bestrijden van witwassen en de financiering van terrorisme.
Voor dit doeleinde hebben zij verschillende wettelijke bepalingen opgesteld. Zowel in de Europese richtlijnen als in de FATF-aanbevelingen zijn de basisvoorwaarden voor concrete KYC-wetgeving gesteld. De implementatie van deze richtlijnen en voorwaarden zijn in Nederland vastgelegd in onderstaande wetten:
- Wet op het financieel toezicht (Wft)
- Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft)
- Sanctiewet
Wet op het financieel toezicht (Wft)
De Wet op het financieel toezicht (Wft) bevat regels met betrekking op de financiële sector en het toezicht daarop. Deze wet bevat verplichtingen waaraan financiële instellingen moeten voldoen, om de integriteit van de financiële sector en van de bedrijfsvoering te waarborgen.
De wetten in de Wft hebben als doel om geen relaties met niet-integere partijen aan te gaan. Daarnaast is het van belang om andere risico’s en bedreigingen te vermijden die de integriteit van de financiële instelling óf sector kunnen schenden.
Het toezicht op de Wet op het financieel toezicht wordt uitgevoerd door De Nederlandsche Bank (DNB) en de Autoriteit Financiële Markten (AFM). Hierbij is DNB verantwoordelijk voor prudentieel toezicht (komen partijen hun verplichtingen na?) en de AFM voor gedragstoezicht (hoe gaan instellingen met hun klanten en elkaar om?).
Lees meer over de Wet op het financieel toezichtWet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft)
De wettelijke kaders van een gedegen AML-beleid zijn in de Wet ter voorkoming van witwassen en het financieren van terrorisme (Wwft) opgenomen. Hierin staat bijvoorbeeld de verplichting tot het uitvoeren van een cliëntenonderzoek en transactiemonitoring.
Deze monitoring is een belangrijk onderdeel voor het doen van risico-inschattingen door de financiële instelling, zodat kan worden bepaald of een klant bepaalde risico’s met zich meebrengt. Bij de monitoring wordt onder andere verplicht gelet op:
- (Zeer) grote transacties
- Meerdere onverklaarbare transacties
- Transacties die in verband staan met rechtsgebieden en/of hoog-risicolanden
- Transacties die onverklaarbaar zijn en/of geen commerciële waarde hebben
- Transacties waarbij verdachte personen of organisaties betrokken zijn
In de Wwft staan tevens regels opgenomen die bepalen wanneer een verscherpt cliëntenonderzoek nodig is. De handhavingsmaatregelen van de toezichthouders wanneer een instelling de wet niet nakomt of er gebreken zijn, zijn ook in de Wwft opgenomen.
Het opleggen van boetes of het geven van bepaalde aanwijzingen, zijn voorbeelden van handhavingsmaatregelen. In het verleden hebben diverse grootbanken boetes opgelegd gekregen door de DNB, omdat de CDD-wetgeving niet voldoende werd nageleefd.
Lees meer over de Wet ter voorkoming van witwassen en het financieren van terrorismeSanctiewet (SW)
De Sanctiewet is ook een belangrijk onderdeel van AML-wetgeving. Deze wet geeft de grondslag waarop de Nederlandse overheid economische of financiële sancties kan opleggen aan landen, personen of organisaties.
Financiële instellingen kunnen te maken krijgen met cliënten die banden hebben met landen of personen waarop sancties zijn gelegd. Bij het uitvoeren van het KYC-beleid, dienen financiële instellingen daarom ook de Sanctiewet na te leven.
Deze wet stelt instellingen in staat financiële middelen te bevriezen van een gesanctioneerde klant en/of het te voorkomen dat financiële middelen of diensten aan een dergelijke klant ter beschikking komen.
Bij voortdurende controles worden klanten aan de sanctielijst getoetst. Een recent voorbeeld waar gekeken naar kan worden zijn de sancties die sinds maart 2022 gelden voor Russische partijen.
Lees meer over de Sanctiewet 1977Wanneer is er sprake van een succesvol AML-beleid?
Door het naleven van de besproken AML-wetgeving, is het voor de financiële sector mogelijk om de risico’s te verkleinen om voor criminele doeleinden te worden gebruikt. Hierom is het van belang dat de verplichtingen zijn opgenomen in het beleid van financiële instellingen.
Hierbij is het noodzakelijk dat er toezicht wordt gehouden op de naleving van de regels, om de veiligheid, het vertrouwen en de integriteit van de financiële markt te waarborgen. Wanneer een instelling aan alle wet- en regelgeving voldoet, is er sprake van een succesvol AML-beleid.
Een succesvol AML-beleid met Etage 0
Etage 0 is een detacheringsbureau gespecialiseerd in AML. Onze professionals werken op (tijdelijke) opdrachtbasis bij gerenommeerde opdrachtgevers zoals ABN Amro, ING, Bank Mendes Gans, Robeco en meer. Bekijk onze AML vacatures of neem contact op om de mogelijkheden voor jouw organisatie te bespreken.
